NOKTA.
ERDEM NOYAN
Ülke Ekonomik kriz altında inlerken, bundan da daha önemli olan ve bir baka sorunu haline gelen çete
savaşlarından bahsetmek istiyorum bugün. Gerçekten sorun çok büyük, sokaklarımız, caddelerimiz
tam manası ile çete savaşlarına teslim olmuş durumda, siyasiler sus pus olmuş durum da adeta kendi
can dertlerine düşmüşler gibi.
İnsanlarımızın güvenlik sorunu haline gelen bu çete savaşları ve giderek artan kişisel silahlanma
kimsenin umurunda değil. Ne bu konuda muhalefetten bir ses çıkıyor ve ne de iktidardaki parti olayın
ne kadar ciddi olduğunun farkında değil.
Sevgili okuyucular, anlamışsınızdır neden bahsettiğimi herhalde, tabi ki ülkemizde giderek artan sokak
ve caddelerimizde ki Teksas’a dönen çete savaşlarından bahsediyorum. Anlayabiliyorum,
hükümetimiz sınırlarımız ve ötesindeki güvenliğimize öncelik veriyor. Silahlı Kuvvetlerimiz bu işle
meşgul. ülke güvenliğini sadece dışardan, özellikle Güney Doğu bölgesinden gelebilecek tehlikeden
ibaret değil. İnanın en az bu kadar önemli bir başka sorun ile karşı karşıyayız. Ülkemiz adeta Teksas’a
dönmüş durumda.
Eline, beline silahı alan sokaklarımızı, caddelerimizi kana buluyor, suçsuz günahsız insanlarımız
çetelerin gelişi güzel açtıkları ateşler arasında hayatını kaybediyor, öyle ki balkonunda oturmuş
kahvesini içen bir emekli, yolda çocuklarıyla beraber yürüyen suçsuz günahsız anne babalar, çetelerin
birbirlerine sıktıkları kurşunların arasında kalarak hedef oluyorlar. Kimse bir şey yapamıyor.
Şimdi soruyorum size devlet yok mu? nerede bizim o güçlü silahlı kuvvetlerimiz, polis ve jandarma
güçlerimiz. Şehirlerimizin sokaklarında, caddelerinde estirilen bu çete savaşlarını durduramıyorlar mı.
Neden hükümetimiz bu konuda çok acil ve güçlü tedbirler almıyor.
Sevgili okuyucular Devletler ne için vardır, önce insanının can ve mal güvenliğini sağlamak için vardır.
Hem bu Anayasal görevidir. Bu konuda muhalefetin doğrudan yapacağı bir şey yok, ancak oda
kafasını kuma gömmüş gibi şehirlerimizde meydana gelen çete savaşlarını adeta seyrediyor, yaygara
koparamıyor. Kendi iç savaşlarına gömülmüş gidiyorlar.
Bakın bir kere piyasalarda domates, peynir gibi rahatlıkla satılan uzun namlulu, ya da kısa namlulu
silahlar artık yaşları 15 olan çocukların elinde. Kendisine kaşını kaldırarak bakan birisine rahatlıkla
belinden çıkardığı silahla ateş edebiliyor. Alışveriş merkezlerinde suçsuz günahsız çalışan kızlarımızı,
çocuklarımızı herkesin gözü önünde katledebiliyorlar.
Sevgili okuyucular bu konuyu arkaya yaslanıp bir düşünün hele, hangi dönemde ülkemizde bu kadar
çok silahlı çatışmalar görüldü, çocukluk yıllarımdan beri kentlerde yaşıyorum, hiçbir dönem böyle çete
savaşlarına şahit olmadım. Bu arada uzmanlar bu çete savaşlarının tek sebebinin ekonomik olduğunu
iddia ediyorlar. Bence de öyle, işsizlik ve hayat pahalılığı birinci sırada sorun gibi duruyor. Para
kazanamayan insanlar yasal olmayan yollardan silah zoru ile para kazanma yolunu seçiyorlar,
arkalarına taktıkları bir çete ismi ile sokaklarımızda caddelerimizde terör estiriyorlar, ya tehdit yolu
ile, ya da şantajla kolay para kazanma yolları onlar için meşru hale gelmiş.
Sevgili okuyucular bu bozuk ekonomik ortamdan yararlanan, bu çete artıkları sokaklarımızı
caddelerimizi Teksas’ a çevirmeleri yanında birde kaçak olarak yurdumuza girmiş, Suriyeli, Afganistan’
lı ya da Rusyalı gibi çeteler ortalığı kan gölüne çeviriyor ve ülkemizin insanlarını huzursuz kılıyor.
Peki tekrar soruyorum bizim güçlü devletimiz nerede, neden bir silah sınırlaması getirmiyor, neden
eski içişleri bakanının söylediği gibi‘’ ayakkabı numaralarını bile biliyoruz ‘’ derken, neden bu çeteler
birer birer yakalanıp enterne edilmiyor veya sınır dışı edilmiyor. Bakın şimdi vereceğim bir bilgi ne
kadar korkunç, resmi bir rapora göre, ülkemizde 37 yıl önce başlayan terör hareketlerinin ilk
gününden bugüne kadar terör olayları, sokak ve caddelerimizde meydana gelen çete savaşlarından
ölenlerin sayısı 15 bini aşmış durumda, peki yazık değil mi genci, yaşlısı, çoluk, çocuk ve kadınlarımızın
suçsuz günahsız çete savaşlarına maruz kalmaları.
Sevgili okuyucular, şimdi siz sormaz mısınız? Nerede bizim 600 bine yaklaşan ve NATO’ nun ikinci gücü
olan silahlı kuvvetlerimiz, o gücümüz sınır güvenliğimizi sağlıyor diyebilirsiniz, peki sayıları 500 bini
bulan polisimiz, gene yaklaşık 250 bini bulan Jandarmamız bu güçlerimiz ülke insanının iç güvenliğini
sağlamıyor mu? Evet sağlaması lazım. Peki bu güçlerimiz ciddi şekilde gece gündüz denetimler
yapsalar, en azından ruhsatsız, ülkemize kaçak giren ya da vitrinlerde, hatta internet’ te peynir,
ekmek gibi satılan silahların satışını durduramaz mı. Bal gibi durdurur. Hadi ciddi bir devlet adamı
çıksında, artık bu çete savaşlarını sokaklarımız ve caddelerimizden temizlesin, bu asrın belasından,
bizleri kurtarsın. Daha fazla suçsuz günahsız insanların ölümü önlensin. Bizden uyarması.
