NOKTA.
ERDEM NOYAN
Bize ne oldu böyle, biz nasıl bu hale geldik. İnsanlarımız birbirlerini tanımaz hale geldi, Anne- Babayı,
çocuklar ailesini tanımaz hale geldiler. Aynı kanı taşıyan aile fertleri birbirlerini acımasızca katleder
hale geldiler. Bize ne oldu, biz bu hale nasıl geldik?
Örf-Adetlerimiz tamamen yerle bir oldu, büyük, küçüğünü tanımaz, küçük anne- babayı reddeder hale
geldi. Biz ne zaman nasıl bu hale geldik. Huzur ve güven kalmadı, komşularımız birbirlerine kapılarını
kitler hale geldi, güven kalmamış, iyi ilişkiler bitmiş, artık aileler aman kapıları kapatalım bize gelen
giden olmasın der hale gelmiş. Biz nasıl bu hale geldik.
Çok üzücü, biz hangi ara bu hale geldik, nasıl örf adetlerimizi unuttuk. Nasıl, adeta düşman kardeşler
haline geldik, o ellerinden öpülesi ce eski anne babalarımız karşısına alıp oturttuğu ve bizlere öğrettiği
o örf adetlerimiz nerede. İşte esas sorulması gereken bu. Bu günkü yazımda biraz siyaset dışına
çıktım.
Tabi balık baştan kokar. Bizi yönetenler, devletin yayın organları, okullarımızda Öğretmen lerimiz,
vatandaşlarımızın, öğrencilerimizin karşısına geçip öğretmiyorlar insanlığın gerçek kurallarını.
Gençlerimiz yanlış dini duygularla yetiştiriliyor, ya tarikatların emri altına giriyor, ya da tahsilini
tamamlayamamış, yada okumaktan nasibini almamış aileler tarafında yetiştiriliyor.
Örf adetimizi bu topluma öğretecek en önemli kuruluşumuz olan Diyanet işleri ve başkanı koyu bir
siyasete dalmış. Bu zihniyetle yetişen çocuklarımız büyüyüp gelişince, birde buna ekonomik sıkıntılar
eklenince görüntüleri acayip, konuşması anlaşılmayan, ekonomimize hiçbir katkısı olamayan
sokaklarımızdaki değerler haline geliyor.
Burada bizi yönetenlerin çok büyük kabahati var, ben 35 yıllık bir gazeteci olarak 3 nesli birden
yaşadım o nedenle tahlillerim çok önemli olduğunu düşünüyorum. Birinci nesil çocukluk yıllarım,
anne babalarımızın karşılarına oturtarak tavsiyeleri ile yani bize öğrettikleri örf ve adetlerimizle
büyüdük büyüklerimizi, küçüklerimizi mutlak bildik. Sevdik, saydık
İkinci nesil yani gençlik yıllarımız artık yozlaştığımız yıllara denk geldi artık büyük, küçüğü, anne,
babayı, babanın aileyi tanımaz hale geldiği yıllar oldu, değerlerimizin kıyıldığı yıllar oldu. Üçüncü nesil
ise bambaşka ekonomik çarklar arasında ezilen en az toplumun üçte ikisinin bu çark arasında kaldığı
bir toplum haline geldi.
Bu acıklı tablo yaşadığımız bu nesle denk geldi. Artık örf- adetlerimiz tamamen rafa kalkmış, iş sadece
kendi nefsini düşünür hale gelmiştir. Geçenlerde Meclis kulislerinde otururken yanımıza Meclis’in en
çalışkan Milletvekillerinden birisi olan CHP’ li Niğde Milletvekili Ömer Fethi Gürer geldi.
Koyu sohbete daldık, bizlere o kadar önemli bir şey söyledi ki, bütün yukarda sıraladığım
değerlerimizin özeti gibiydi adeta. Gürer aynen şöyle söyle di,‘’ Örf, adetlerimizi unuttuk, sözün bittiği
yere geldik, toplum adeta cinnet geçirir hale geldi. ‘’ Ömer Bey o kadar haklıydı ki.
Bakın sıralayalım ne hale geldiğimizi. Çarklar dönmüyor, Ekonomi halkı bezdirmiş hale gelmiş, çöpler
artık karın doyurur hale gelmiş, yönetim sadece kendi çevresini ihya etmeyle meşgul, 5-6 maaşlar
artık normal hale gelmiş, bu kesimde sefahat almış başını gitmiş,
Bitmedi, Siyaset lekelenmiş, poşetlerde taşındığı iddia edilen yolsuzluk paraları arşa çıkmış, halka
umut dağıtacak siyasi partilerde paralar havalarda uçuşur hale gelmiş, siyasi ayak oyunları vefa
duygularını birer birer kenara bırakarak acımasızca Koltuk kapma kavgalarına dönüşmüş,
Bitmedi, yıllarını spora vermiş, örnek insanlarımız diye kalplerde yer etmiş isimler karamı-ak mı
bilinmez milyarlarla ifade edilen paraların peşine takılmış. Gençlerimizi bir Kabus gibi saran ve
kendilerine ‘’ fenomenler ‘’ adını taktıkları, eğitimleri, kültürleri kendinden meçhul isimlerin bulaştığı
ve neredeyse hazinemizin bile bu kadar kolay ulaşamadığı, milyarlar, milyar dolarlarla oynar haline
gelmiş.
Sevgili okuyucular, Bir Bakan değişikliği ile ne kadar batağa battığımızı gösteren sahnelere şahit
oluyoruz. Arka arkaya gelen uyuşturucu, kara para aklayan çetelerin su yüzüne çıktığına şahit
oluyoruz. Korkusuzca sokaklarımızı Teksas’ a çeviren bu örgütlerin ne kadar çok ülkemize
yuvalandıklarımıza şahit oluyoruz.
Bitmedi güvenliğimizin tek teminatı olan yargının içine düştüğü şu hale bir bakın, bir mahkeme üst
mahkemeyi, üst mahkeme en üst mahkeme olan AYM’ yi tanımaz hale gelmiş. Bir siyasi parti ve lideri
çıkıp, esasen o mevkilerde bulunma sebebi olan ve güvencesi olan AYM’ye karşı bu mahkeme
kapatılmalıdır diyor.
İşte bütün bunlar ve burada imkanım olmadığı için anlatamadığım daha neler neler, işte biz bu hale
nasıl geldik, ne zaman geldik, esas olan bu. Nasıl düzeliriz bilemiyorum, o çocukluğumuzda
yaşadığımız mutlu, huzurlu, güvenli, örf adetlerimizin olduğu günleri bir daha görebilir miyiz ondan da
pek emin değilim. Burada Sayın vekil Ömer Fethi Gürer’in o müthiş sözü ile yazıma nokta koyuyorum,
‘’ Örf ve adetlerimizi unuttuk, sözün bittiği yerdeyiz ‘’ İşte bende bu sözün altına imzamı atıyorum.
